Subgaleria PGS, jako nowo powstała przestrzeń wystawiennicza, swoją działalność rozpoczęła w lutym 2011 roku. Przed oficjalnym otwarciem, przedpremierowo swoje grafiki pokazało dwóch młodych artystów: Kacper Bożek i Tomasz Daniec. W połowie marca 2011 r. premierową wystawą w kameralnej sali była prezentacja grafik krakowskiej artystki prof. Janiny Kraupe-Świderskiej. Galeria Kreski to miejsce, gdzie są wystawiane rysunki, szkice i grafiki, czyli prace, w których podstawowym środkiem wyrazu artystycznego jest kreska – ta często niedoceniana forma pierwotnego zapisu, będąca przecież istotą każdego działania artystycznego, być może pierwszym i najważniejszym „zapisem” wizji artystycznej.
Ideą Galerii Kreski jest przede wszystkim przybliżenie tych dziedzin sztuki, które zdają się być spychane na margines sztuki, takich jak grafika czy rysunek. W niewielkiej sali wystawienniczej zwiedzający może odkryć najbardziej osobistą i najbliższą prawdzie formę artystycznego wyrazu. W 2011 r. w Galerii Kreski zostały pokazane wystawy: „Dürery XX. Lubomirskich” z kolekcji Muzeum Książąt Lubomirskich w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu, pochodząca z prywatnej kolekcji niemiecka grafika ekspresjonistyczna „Wyklęta Kreska”, grafiki Jerzego Pietruczuka „Grafika komputerowa” oraz w ramach themersonowskiego festiwalu SkArPa prace Doroty Podlaskiej „Zagubione w tłumaczeniu”. 2012 rok to wystawy m.in. prac Danuty Michalskiej, fragmentów szkicownika Andrzeja Strumiłły i rysunków Nicka Wadleya. Od 2014 r. w Galerii Kreski corocznie prezentowane są prace nagrodzone i wyróżnione w kolejnych edycjach konkursu "Ulica Themersonów".
Wystawa grafiki „Dürery XX. Lubomirskich
28 kwietnia 2012
Podczas II wojny światowej Niemcy skonfiskowali bezcenne rysunki genialnego Albrechta Dürera, należące do Muzeum Lubomirskich we Lwowie. Obecnie rozproszone są po zbiorach publicznych i prywatnych na świecie. Świadomy tego Eugeniusz Get Stankiewicz zainicjował projekt „Dürery XX. Lubomirskich”, polegający na odtworzeniu - na podstawie zachowanych opracowań - straconych Dürerowskich arcydzieł. Zaprosił do współpracy dwoje artystów: Barbarę Idzikowską i Romana Kowalika. Ambitne zamierzenie przerwała śmierć pomysłodawcy. Prace, które zdążyły powstać, są w posiadaniu Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. Nigdy wcześniej niepokazywane publicznie, swój wystawowy debiut zaliczyły 27 kwietnia w Płockiej Galerii Sztuki (w czasie gdy już obie instytucje doszły do porozumienia w sprawie wypożyczenia, 10 kwietnia Get Stankiewicz zmarł).
Przed śmiercią udało mu się przełożyć na płyty miedziorytnicze kilkanaście rysunków, między innymi są to: „Chrydstus zdjęty z krzyża”, „Studium draperii”, „Święta rodzina” i „Koń”. Powstałe miedzioryty wzbogacił artystyczny komentarz w postaci autorskiej grafiki. Całość oprawiona jest w passe-partout według szkoły „oszmiańskiej”, której wyróżnikiem są „wydzieranki”, stemple i złocenia.
