Jesień w Starym Kinie
25 września o godz. 17.30, w ramach cyklu wydarzeń kulturalnych, związanych z setną rocznicą obrony Płocka i z wojną polsko-bolszewicką, zapraszamy na bezpłatną prezentację filmu „Sztandar wolności” z 1935 r. w reż. Ryszarda Ordyńskiego. Cyfrowo zrekonstruowany dokument przedstawia walkę o niepodległość Polski w latach 1905–1920. Głównym bohaterem jest Józef Piłsudski, a film, zrealizowany w 1935 roku, na kilka miesięcy przed śmiercią Marszałka, jest podsumowaniem jego dokonań. Przed projekcją, filmograf Michał Pieńkowski wprowadzi widzów w temat danego tytułu, przybliży życie codzienne Polaków w Dwudziestoleciu Międzywojennym w kontekście prezentowanego filmu. Projekt zorganizowany we współpracy z Filmoteką Narodową. W związku z sytuacją epidemiczną, spotkanie prowadzone będzie z zachowaniem wszelkich zaleceń sanitarnych. Obowiązują zgłoszenia i limit uczestników, decyduje kolejność zapisów, tel.: 24 366 43 23 lub 24 366 43 20. Regulamin zwiedzania i Oświadczenie o stanie zdrowia są dostępne na naszej stronie internetowej.
Michał Pieńkowski w Filmotece Narodowej opracowuje i dokumentuje przedwojenny zbiór filmowy, a także bierze udział w rekonstrukcji cyfrowej przedwojennych filmów fabularnych. Naukowo zajmuje się historią polskiej fonografii. Prowadzi wykłady, prelekcje i spotkania poświęcone przedwojennemu kinu polskiemu. Interesuje się wszystkim, co jest związane z polskim show-biznesem lat międzywojennych: kabaretem, fonografią, kinematografią i radiem. Jest konsultantem filmów i książek z tych dziedzin.
„Sztandar wolności” to trwający 83 minuty dokument z 1935 r., wyreżyserowany przez Ryszarda Ordyńskiego. Cyfrowo zrekonstruowany film przedstawia walkę o niepodległość Polski w latach 1905–1920. Obserwujemy w nim najważniejsze postaci tego okresu, m.in. Ignacego Mościckiego, Józefa Hallera, Jędrzeja Moraczewskiego, Ignacego Jana Paderewskiego czy Edwarda Rydza-Śmigłego. Jednak głównym bohaterem jest Józef Piłsudski, a zrealizowany na kilka miesięcy przed śmiercią Marszałka dokument to podsumowanie jego dokonań. Obraz Ordyńskiego ma podwójną wartość historyczną: prezentuje historię Rzeczpospolitej, posiłkując się archiwalnymi materiałami filmowymi, fotografiami i wycinkami gazet, a zarazem ukazuje dyskurs, jakim posługiwano się w odniesieniu do tych wydarzeń w latach 30. XX wieku. Jak czytamy w prologu dzieła: „Prawdziwe zdarzenia, nieczem nieupiększone, mówić będą o niesłuchanych trudach, które wiodły poprzez najstraszniejsze męki do Niepodległości i do utrwalenia potęgi Państwa Polskiego.(…) Okres to długi, okres wstrząsający grozą i olśniewający poezją rycerską. Cel walki zawsze był ten sam, poczet ludzi ten sam, zmniejszony jedynie o liczne mogiły żołnierskie. A na przedzie zawsze ten sam człowiek w szarym mundurze, o brwiach zmarszczonych wielką troską, o orlich oczach w daleką przyszłość zapatrzonych”.