Wystawa grafiki „Dürery XX. Lubomirskich
Płocka Galeria Sztuki, jako pierwsza w Polsce, pokazała słynne „Dürery XX. Lubomirskich” z kolekcji Muzeum Książąt Lubomirskich w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu. Znalazły się tam na mocy porozumienia między hrabią Józefem Maksymilianem Ossolińskim a księciem Henrykiem Lubomirskim.
Podczas II wojny światowej Niemcy skonfiskowali bezcenne rysunki genialnego Albrechta Dürera, należące do Muzeum Lubomirskich we Lwowie. Obecnie rozproszone są po zbiorach publicznych i prywatnych na świecie. Świadomy tego Eugeniusz Get Stankiewicz zainicjował projekt „Dürery XX. Lubomirskich”, polegający na odtworzeniu – na podstawie zachowanych opracowań – straconych Dürerowskich arcydzieł. Zaprosił do współpracy dwoje artystów: Barbarę Idzikowską i Romana Kowalika. Ambitne zamierzenie przerwała śmierć pomysłodawcy. Prace, które zdążyły powstać, są w posiadaniu Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. Nigdy wcześniej niepokazywane publicznie, swój wystawowy debiut zaliczyły 27 kwietnia w Płockiej Galerii Sztuki (w czasie gdy już obie instytucje doszły do porozumienia w sprawie wypożyczenia, 10 kwietnia Get Stankiewicz zmarł).
Przed śmiercią udało mu się przełożyć na płyty miedziorytnicze kilkanaście rysunków, między innymi są to: „Chrydstus zdjęty z krzyża”, „Studium draperii”, „Święta rodzina” i „Koń”. Powstałe miedzioryty wzbogacił artystyczny komentarz w postaci autorskiej grafiki. Całość oprawiona jest w passe-partout według szkoły „oszmiańskiej”, której wyróżnikiem są „wydzieranki”, stemple i złocenia.